Nachschech


Wenn Vader op de Nachschech mooß,
dann wor et ömmer stell bej os.
Hä kom nie rchtig en de Schlop.
No twe, drej Stond wor hä wer op.

Wor Herfs vorbej on alt dat Johr,
wenn et öm fief all düster wor
on buten kalt on bennen wärm,
soot Moder bej dä Lampenschärm.
Se hät met vöörgebeugte Kopp
os löckerege Söck gestopp.

Mien Söster soot ganz stell dorbej.
Op grote Düker, wet on neu,
do hät se Sprückskes drop gesteck
von „Eigner Herd“, van Heim on Glöck.

Dä Hans, dä en de Bankeck soot,
hatt met dän Teddy ene Proot.
Hä hät öhm van sein kleine Welt
ganz leis wat en dat Ohr vertellt.

On töschen glasere Kaas on Herd
wor miene Platz. Dä wor völl wert.
Do wor ek met Karl May op Trab.
Banditen höbben wej geschnapp,
dä Boss Old Schätterhand on ek
on Winnetuh. Mit Adlerbleck
verfolgden dä de kleineste Spur. -
Kom ek ut de Prärie retuhr
on wor eronden von mien Perd,
dann soot ek weer an osen Herd.
 

Dä Waterkätel hät gesommt.
En Flieg hat öm de Lamp gebrommt.
Log Glut en ose Äscheback,
dann hät et ömmer leis geknack.
Dat gov en betschen Flackerleech
on gov de Köök en wärm Geseech.
Et rook no Pannekuk met Speck.-
Dä Vader moß no de Fabrek.
Klock aach Uhr kom hä ut et Bett.
Af hä wahl wat geschlopen hät?
Hä keek on hät os angelaach.
Dat wor sein Anfang van dän Daag.

Jo, et wor ömmer stell bej os,
wenn Vader ob de Nachschech mooß.
 
 
 
 
 
 
 

 

Prosa, Gedichte und Zeichnungen von: Gerd Gailing